Indiana'nın Çelikten Yüreği: Pacers, Thunder'ı Parçalayıp Seriyi Hayata Döndürdü

Şüphe ve acı: Liderin istirahate vakti yokken

Altıncı maç öncesinde, “Oklahoma”nın parkeye sadece formalite icabı çıkıp şampiyonluğu alacağı sanılıyordu. “Pacers” art arda iki yenilgi yaşamış, oyun kurucuları Tyrese Haliburton baldırındaki keskin ağrıyla boğuşuyordu — normal sezonda olsaydı en az bir-iki hafta kenarda kalırdı. Ama NBA finalleri sağlık raporu kabul etmiyor. Haliburton kararlıydı: “Tek ayak üstünde durmam gerekse de oynayacağım.” Şüpheciler beşinci karşılaşmayı hatırlattı; aynı sakatlıkla Haliburton, sahadan tek isabet çıkaramamıştı. Hasarlı bir Haliburton’ın ancak vasat görünebildiğini sıkça gördük.

Tribünde efsaneler: Geçmiş, bugüne el uzatıyor

“Pacers” yönetimi soyunma odasına can katmak için her şeyi yaptı. “Gainbridge Fieldhouse” çatısı altında farklı dönemlerin kahramanları toplandı: Yüzünden gülümseme eksik olmayan Reggie Miller, Rik Smits, Lance Stephenson, Jalen Rose, Stephen Jackson — sanki geçmişten yükselen bir çığlık mevcut kadroya DNA’sını hatırlatıyordu.

Başlangıç patlaması ve karşılık ateşi

Maç, senaryosu yazılmış gibi başladı: “Thunder” 10-2’yle fırladı; “Pacers” buz kesmiş gibiydi. Haliburton birkaç kez potaya girmekten kaçınıp sağlığını korudu. Dönüm noktası, hücum ribaundunun ardından Pascal Siakam’ın orta mesafeden gönderdiği şuttu — top çemberi öptü ve olayların akışı tersine döndü.

Benk ateşi: “minikler” “kulelere” karşı

Ev sahibi kulübesi adeta havai fişek gösterisi yaptı. Parkeye girer girmez Obi Toppin arka arkaya iki üçlük yolladı. 185 santimlik “cep fırtınası” T.J. McConnell slalom sürüşleri, dönüş orta mesafeleri ve dip çizgi pasını çalarak meşhur top çalmalarıyla potayı salladı. İkinci yarıda tribünler “T-J! T-J!” diye inliyordu — MVP kalibresinde yıldızların anıldığı finalde. Nembhard ile yine McConnell, Chet Holmgren’in karşısında korkusuzca boyalı alana daldı; pota camını zırh, sağ çizgiyi koridor yaparak yedi fitlik uzunun sol tarafa saplanmasını kullandılar.

Dayanıklılık testi: Haliburton kendiyle yüzleşiyor

Işıldayan kulübenin fonunda gözler Haliburton’a kilitlendi. Önceki beş maçta sol köşeden isabet bulamamış, sanki çember aynı kutuplu mıknatıs olmuştu. Bu akşam Tyrese, Caitlin Clark misali orta sahadan üçlük denercesine mesafeli şutlar atarak “Hâlâ yıldızım” diyordu. Nihayet — sol kanattan step-back, düdük, tabelada ışık ve salonda derin bir oh… Ne Caruso ne Wallace, onun kendi kendini korkuttuğu kadar ürkütemedi.

Shai için savunma kafesi

Rick Carlisle’ın Shai Gilgeous-Alexander’ı “kilitleme” planı kusursuz işledi. İlk yarıda Kanadalı, konfor bölgelerinde topa zor dokundu: Potaya giden koridor kapanınca ya topu elden çıkarmak zorunda kaldı ya da el üstü zor atış denedi. Sonuç — devreye kadar birkaç zayıf deneme ve maç genelinde sekiz top kaybı. Güç geometrisinin kardeşi Luguentz Dort, serbest metre bulamayınca ayakkabılarına kurşun dökülmüş gibiydi.

Siren üstü an ve 30-9’luk seri

Kritik kopuş, ilk ve ikinci çeyrek arasındaki geçişte geldi. Tabelada 34-33 “Pacers” lehineyken ev sahipleri zincirleri kırdı, 30-9’luk rüzgârla koptu. Ben Sheppard üçüncü periyot sireninde köşeden roket yolladı — 90-60 ve tam +30! Karşılaştırma için: Serideki önceki beş maçta “Indiana”nın en büyük farkı +12’ydi — o da kaybettikleri maçta.

Turner, bloklar ve fiziksel cüret

Myles Turner, takım arkadaşlarının öne çıktığı anlarda gölgede kalmak istemedi. Çiroz Holmgren üçlük ritmini “yoklarken” Turner kedi gibi sıçrayıp topu çiviledi, avucunun izini adeta topa yapıştırdı. Biraz önce de Jalen Williams’ın atışında aynı hoyrat bloğu yapmıştı. Üstelik, genelde faul sütununda hatırlanan Tony Bradley, uzun Hartenstein’ın önünden kritik hücum ribaundu söktü — Carlisle’ın koltuğunu coşkudan parçalayan bir an.

Pascal’dan final dokunuşu

İlk yarı bitimine doğru şampiyonluk belgeseline girecek bir sekans yaşandı. Haliburton orta sahada pası söküp hızlı hücumu ateşledi, ince bir asistle Pascal Siakam’ı buldu. Kamerunlu yükseldi, Dort’u kenara itti ve Jalen Williams’ın üzerinden gürleyerek smaçladı. Hemen ardından Siakam’ın sirenle otomatikleşen orta mesafesi geldi ve “Pacers” soyunma odasına +22 ile girdi.

Altıncı perde tamam, yedinci şart

Sona erdiğinde skor 108-91 olarak protokole geçti ve seri 2016’dan bu yana ilk kez yedi maçlık tam mesafeye uzandı. Kader düğümü Oklahoma City’de çözülecek; artık kimse bunu formalite saymıyor. “Pacers”, derin kadro ve acı eşiğini aşan liderle iradenin boş laf olmadığını kanıtladı. “Thunder” hâlâ saha avantajına sahip olsa da psikolojik balyoz Indiana tarafına geçti.

Maç istatistikleri

Önümüzde kader maçı

Tarafsız her basketbolseverin rüyası gerçek oldu: yedinci maç, yüksek gerilim, tribünde efsaneler ve “ligin ihtiyarlarını” manşetlerden silen iki genç ve cüretkâr takım. Cevaplar — 23 Haziran’da “Paycom Center”da. Şimdilik kesin yargı şu: “Pacers”, beden gıcırdasa da gözler parıldarken iradenin nasıl göründüğünü gösterdi. Kupayı kaldırmak için hâlâ kusursuz 48 dakikaya ihtiyaçları var, fakat altıncı perde, bu ekibin adını tarihe kazıyacak her şeye sahip olduğunu kanıtladı.